Betekenis van

Polder: Een door kaden of dijken omgeven stuk land waarbinnen men door in- en uit-laten de waterstand kan regelen. De polder kan ontstaan door omdijking van reeds begroeide gronden die evenwel zonder regeling van de waterstand niet als cultuurgrond gebruikt kunnen worden, of wel door omdijking en drooglegging van plassen, meren.¹

Kijk ook naar

Droogmakerij

Meaning of

Polder:

A piece of low lying land, surounded by dikes, in which the waterlevels are controlled using inlets and outlets. The polder can be created

1. by surounding a piece of existing land, that is currently too wet for agriculture, by dikes
2. surrounding a piece of water by dikes and pumping it empty.

See also

Droogmakerij